Mensen aan het denken zetten. Interview met Frank de Mink

Mensen aan het denken zetten. Interview met Frank de Mink

We treffen elkaar in de Johanna’s hof in Castricum, woonplaats van Frank de Mink.  Hij is afgestudeerd in natuurkunde en onderwijskunde met filosofie. Hij gaf training en cursussen aan docenten van de universiteit, was onbezoldigd humanistisch raadsman en op allerlei maatschappelijke gebieden actief. Op dit moment houden de klimaatstemming en psychiatrie hem erg bezig. Hij heeft een eigen bedrijf, waarin hij mensen helpt die vastlopen in het leven. Hij geeft workshops en doet hiernaast onderzoek.

Frank is dus heel veelzijdig en niet in één woord te vangen. In ons gesprek legt hij voortdurend verbanden, roept hij beelden op en probeert hij mij tot nadenken te stemmen. Vragen beantwoordt hij vaak met vragen. Zoekend naar het oproepen van twijfel bij de ander. En als dat lukt, komt er een bevrijdende lach en een twinkeling in zijn ogen.

Hij is een grote fan van Senia. “Mensen in leesgroepen bij elkaar brengen die eenzelfde interesse hebben en met elkaar hun gedachten en gevoelens kunnen delen. Fantastisch. Je kunt met elkaar op een grondiger manier communiceren dan pratend over het weer” zegt Frank. Hij neemt deel aan zes leesgroepen filosofie. “Elke groep is anders. Dat maakt het zo boeiend. En het is praktisch goed te doen. Ze liggen hoogstens een half uur rijden van mijn huis. Soms heb ik er twee of drie op een dag, maar wat maakt dat uit. Er zitten zoveel uren in een dag”.

Maar waarom  filosofie?, vraag ik. Nu  raakt Frank niet uitgepraat. “Al filosoferend kun je nieuwe woorden vinden voor een toekomst die er nog niet is”, zegt hij. “Reflecteren over een onderwerp  maakt het mogelijk dat je zaken in een ander perspectief kunt plaatsen. Filosofie verdiept je leven, schept betekenis, vergroot je wijsheid en je vermogen dat te delen”. Frank heeft veel tips voor de filosofiegroepen. “Wij hebben de neiging alles aan ons eigen verhaal te linken (de beschikbaarheidbias) , maar filosoferen is juist daaruit gaan en kijken hoe een ander het ervaart. Vraag dus niet: wat vind je van het boek? Je mening geven is nog geen filosoferen. Het gaat ook niet om debatteren. Het is een dialoog. Samen zoeken naar wat de filosoof in het boek kan bedoelen en wat het met je doet. Vragen behoeven helemaal geen antwoord, maar mogen in de lucht blijven hangen als richtingaanwijzers”.

Frank ziet filosofen als detectives op zoek naar de waarheid. De juiste vraag zoeken om de ander te helpen nadenken; twijfel zaaien . Het boek Durf te twijfelen van Leonie Breevaart e.a.,  dat sinds dit seizoen is opgenomen op de boekenlijst van Senia is volgens Frank een aanrader.

“Het is zo jammer” vervolgt hij “dat de kloof tussen filosofie en het gewone leven zo groot lijkt, want filosoferen kunnen we allemaal en doen we ook, ongemerkt in het voorbijgaan, vele keren per dag op ons eigen niveau. Filosofie is op elk moment toepasbaar. Klopt het wel wat ik daar hoor, zou het ook anders kunnen zijn?”. Frank zou graag zien dat mensen van allerlei intellectuele niveaus aan filosofiegroepen deelnemen en niet, zoals nu toch vaak, alleen hoger geschoolden. “Omdat dit ons kan helpen filosofische momenten in het leven te herkennen en te benutten”. 

Een boeiend gesprek met een ‘waarheid’ zoeker, zoekend naar woorden voor wat onvindbaar is. En dat vooral samen  doen.