Interview met Susan Hesp, leesgroep Amsterdam Osdorp
De leesgroep in Osdorp bestaat al sinds 2005. Toen Susan Hesp dertien jaar geleden samen met haar man vanuit Nieuwkoop terugverhuisde naar Amsterdam, ging ze op zoek naar een plek om haar grote hobby ‘lezen’ opnieuw vorm te geven. Op initiatief van de onlangs overleden Martie Woudhuizen zette ze zelf een leesgroep op, die vanaf het begin aangesloten was bij Senia. Het werd een heel gezellige club, die nu nog bestaat uit voor het grootste deel dezelfde mensen. Susan legt vol enthousiasme uit hoe alles in zijn werk gaat.
De formule
‘Er zitten acht mensen in de leesgroep’, vertelt ze, ‘onder wie één man. Dat vind ik geweldig, want een man brengt toch weer andere dingen in dan de dames. In het voorjaar worden de zes titels voor het komende seizoen gekozen. De eerste bijeenkomst, in september, is bij iemand thuis. Dan gaat het echt om de gezelligheid en is er aandacht voor ieders wel en wee. Vervolgens worden de boeken gecombineerd met een datum. Die informatie neem ik mee naar de bibliotheek.’
‘De zes bijeenkomsten vinden om de zes weken plaats op een ochtend in een apart zaaltje van de bibliotheek. Nu draait het helemaal om het te bespreken boek. De acht leden hebben zelf thuis de vragen van de leeswijzer al schriftelijk beantwoord. Na een rondje waarin we in een paar woorden vertellen wat we van het boek vonden, worden alle vragen in volgorde besproken onder leiding van de dagvoorzitter. Die neemt ook een traktatie mee. Ik let op de tijd en er is altijd nog ruimte voor een korte koffiepauze.’
‘De laatste keer staat er meestal een dun boek op de agenda, zodat er tijd over is voor de plannen voor het komend leesjaar. Iedereen heeft dan thuis al zes boeken van de Senia-lijst gekozen en door middel van turven ontstaat er een nieuwe boekenlijst van zeven romans. Eén daarvan is het reserveboek, dat in principe wordt meegenomen naar volgend jaar. In de toekomst willen we graag nog eens een bijeenkomst met leesadviseur Sef Naus, die ons eerder op een andere manier naar het boek liet kijken.’
‘Als er een inspiratiedag is, gaan alle acht deelnemers mee en er is één keer per jaar een uitstapje dat te maken heeft met een gelezen boek. Zo gingen we bijvoorbeeld naar de tentoonstelling over Charlotte Salomon in het Joods Historisch Museum naar aanleiding van het boek van David Foenkinos.’
Een leven lang lezen
Susan is nu ongeveer zeven jaar voorzitter van de leesgroep. Ze heeft haar leeslust van huis uit meegekregen. Haar moeder stimuleerde haar daarin en zorgde ervoor dat ze lid werd van een privébibliotheek in de buurt. Susan herinnert zich nog hoe ze genoot van het lezen van Saskia en Jeroen van Jaap ter Haar en Ellen op ballet van Linda Graeme. Susan deed zelf ook aan ballet en had zelfs naar de opleiding van het Scapino Ballet van Hans Snoek gekund. Maar haar vader vond dat ze met haar verzorgende instelling beter naar de verpleegopleiding kon gaan, zodat ze later een vast salaris zou kunnen verdienen. Haar werk als verpleegkundige deed ze overigens met plezier. Ze is altijd blijven lezen en noemt als recente boeken die haar goed bevielen: Tante Roosje van Paul Glaser en De bekeerlinge van Stefan Hertmans.
Senia
Wat Senia betreft zou Susan graag zien dat er meer inspirerende bijeenkomsten worden georganiseerd: ‘Iets meer eromheen, wat leuke middagen. Niet erg als het dan wat kost.’ Ook pleit ze voor meer aandacht voor jongeren en voor buitenlanders die de taal nog niet zo goed machtig zijn. ‘Als de organisatoren van de bibliotheekcampagne Nederland Leest nu eens zorgen voor een prettig leesbaar boek, dan is die laatste groep misschien langs deze weg te bereiken. Senia zou daar mooi bij kunnen aansluiten.’