Interview met ambassadeurs André Schoonderbeek en Gonny Dekker

Het coronavirus dwingt ons tot twee telefonische interviews in plaats van een persoonlijke ontmoeting. Dit verandert niets aan het enthousiasme van Gonny Dekker en André Schoonderbeek als ze vertellen over hun vrijwilligerswerk als ambassadeur bij Senia. Gonny doet dit al vanaf 2009, toen ze vervroegd met pensioen ging. Zij was lerares Nederlands. André startte in 2010. Hij werkte als directeur van een welzijnsorganisatie voor ouderen. Beiden zullen dit jaar met dit vrijwilligerswerk stoppen. Zeker niet omdat ze er genoeg van hebben, maar om andere persoonlijke redenen.

De taak van de ambassadeur

Een ambassadeur is binnen de Senia-organisatie misschien wel de belangrijkste schakel. Hij/zij zorgt door middel van oprichtingsbijeenkomsten, dat mensen met een zelfde interessegebied in een leesgroep of muziekgroep bij elkaar kunnen komen. Elke ambassadeur heeft een eigen regio. Het team van Senia, dat in Olst kantoor houdt, ondersteunt waar nodig.  
Gonny: “Als Senia iemand aanmeldt met interesse voor een bepaalde groep in mijn regio, neem ik contact op met óf de bibliotheek óf een boekhandel in de betreffende plaats om een datum en tijdstip voor de oprichtingsbijeenkomst af te spreken. Ik stuur die gegevens door naar Senia, en de PR-medewerkster zorgt voor een verhaaltje in de plaatselijke courant. Meestal plaatsen de boekhandel of bibliotheek het bericht ook op hun website.”
André: “Dat contact leggen met een bibliotheek of boekhandel gaat heel gemakkelijk. Beide willen steeds meer een open huis zijn en iets betekenen voor de gemeenschap. Ze  faciliteren ons dan ook graag wanneer we een plek zoeken voor een oprichtingsbijeenkomst.”

De oprichtingsbijeenkomst

Gonny: “Je weet nooit hoeveel mensen er komen. We proberen bewust de bijeenkomst heel laagdrempelig te houden. Mensen hoeven zich niet aan te melden.”
André: “Ik begin altijd met te vertellen hoe Senia werkt. Dat het een vrijwilligersorganisatie is. Het doel is niet geld verdienen, maar mensen met een zelfde interesse bij elkaar brengen. Ik vertel over de leeswijzers en over de vele deskundigen die de leeslijsten en muzieklijsten binnen de verschillende werkgroepen samenstellen. Ik vraag de deelnemers wat hen hier naartoe gebracht heeft. En dan ontstaat steeds weer hetzelfde patroon. Mensen herkennen dingen van elkaar; ze krijgen samen iets. Ze komen als vreemden binnen en gaan gezellig pratend weer de deur uit. Dat is erg leuk om te zien.”
Gonny: “Ik vind het belangrijk dat mensen zich, als ze bij zo’n informatiebijeenkomst zitten, veilig voelen. Dat ze weten dat het echt vrijblijvend is en dat ze dus ook nee kunnen zeggen of er nog even over na mogen denken. Het is best spannend om met mensen die je niet kent zomaar iets te beginnen. Vaak denken ze dat ik de begeleider word van de leesgroep. Ze schrikken dan wel even als ze horen dat ze dat zelf gaan doen aan de hand van de leeswijzers. Ik zeg altijd: begin gewoon. Als je echt vastloopt kun je mij bellen. Maar ik ben nog nooit gebeld.”  

Je eigen winkel

Gonny: “Natuurlijk komt er administratie bij kijken, zoals mails van de deelnemers beantwoorden en hun gegevens doorsturen aan Senia. En je moet een beetje op de hoogte blijven van de ontwikkelingen binnen Senia. Die gaan op het moment erg snel; dat is allemaal te lezen op de website. Het mooie van dit werk is dat je zelf kunt bepalen wanneer je werkt. Ik zie het als een eigen winkeltje.”
 André: “We bellen ook altijd even als de groep de eerste bijeenkomst heeft gehad. Ik hoor eigenlijk altijd enthousiaste verhalen. Het kost mij ongeveer een dagdeel per week. Bij een oprichtingsbijeenkomst kost het meer tijd.”

Tien verschillende programma's en een muziekluistergroep  

André: ”Ik richt bijeenkomsten op voor alle groepen van Senia. Ook voor de muziekluistergroepen. Natuurlijk heb ik niet overal verstand van. Maar het concept is voor alle soorten groepen hetzelfde. De deelnemers aan de bijeenkomst weten vaak heel veel van het onderwerp, anders waren ze niet gekomen. Het gaat erom het concept uit te leggen, zodat ze met elkaar aan de slag kunnen.”
Gonny: ” Ik doe niet alle groepen. Je kunt trouwens altijd iemand van de betreffende werkgroep meevragen bij zo’n oprichtingsbijeenkomst. Als ik een groep voor kunstgeschiedenis heb, vraag ik iemand van de werkgroep mee. Die kan dan meer inhoudelijke vragen beantwoorden”.

Gonny: “Je hebt voor dit werk geen speciale opleiding nodig. Je moet enthousiasme kunnen overbrengen en de mensen op hun gemak kunnen stellen. Je moet ook kunnen luisteren. Er zijn communicatieve vaardigheden nodig.”
André: “Je moet geloven in wat Senia doet; wat Senia de mensen kan brengen. Het gaat er niet om zoveel mogelijk of zo snel mogelijk groepen op te richten. Het gaat om het gesprek aan te gaan met mensen en hen enthousiast proberen te krijgen voor iets heel waardevols. Er is trouwens een introductietraject voor nieuwe ambassadeurs. Je loopt en kijkt een paar keer mee.”

Nog één keer waarom het zo leuk is...

Gonny: “Het leukste vind ik het succes. Ik ben apetrots als er acht mensen zijn, waarvan er zeven na afloop van de bijeenkomst zeggen ‘ik wil’. Ik voel me altijd blij als ik naar huis ga.”
 André: “Ik geniet erg van de vele contacten die je krijgt met allerlei mensen, ook met de organisaties waar je te gast bent.”

Lijkt het je iets om ambassadeur te worden? Mail naar info@senia.nl of bel 0570 562 656

Ria Hullegie