Even bijpraten met Ineke van de Rotte - tijdelijk directeur

Natuurlijk gaan we beeldbellen. Ineke van de Rotte is direct na haar nieuwe start als vervangend directeur, begonnen met het promoten van het online bij elkaar komen van de leesgroepen. Senia-leden zijn in een aantal workshops en spreekuren geïnformeerd over de beeldbelmogelijkheden. Met tips hoe je daar als leesgroep mee kunt werken. ‘Daar is veel animo voor’, vertelt Ineke. ‘Na het begin van de pandemie is driekwart van de leesgroepen niet meer bij elkaar gekomen. Het is wennen om een boek online te bespreken, maar het gaat wel. En het is maar tijdelijk, hopen we.’
Voordat Ineke helemaal losgaat over haar activiteiten en plannen,  even terug.

Hoe was het voor je om met pensioen te zijn?
‘Er veranderde niet zoveel voor mij. Ik was, naast Senia, altijd al heel actief in Hilversum. Voor een lokale kunststichting bijvoorbeeld, en voor de seniorenvereniging, waarvoor ik het maandblad schrijf en allerlei dingen organiseer. En voor Senia werkte ik ook veel thuis. Het was rustiger natuurlijk, maar het beviel me erg goed. Veel tijd om te lezen en langzamer te leven. Keukenkastjes opruimen bijvoorbeeld of midden op de dag een boek gaan lezen, zonder onderbrekingen. En ik tuinier graag. Wij hebben een grote volkstuin, zo’n 300 vierkante meter, waar we groente en fruit verbouwen. Het is veel werk, maar groente en fruit groeit ook prima op tussen onkruid heb ik gemerkt. Wat ik ook heel erg leuk vind is het oppassen op mijn twee buurmeisjes iedere week. De laatste tijd zijn we veel aan het stoepranden.’

In het laatste interview vertelde je dat je van Milaan naar Rome wilde fietsen. Is dat gelukt?
‘Ja, dat heb ik gelukkig nog kunnen doen voordat de coronapandemie uitbrak. En voordat ik me door een fietsongelukje een tijdje in een rolstoel moest voortbewegen. Dat was even een vervelende periode, maar ik heb geleerd dat je ook in een scootmobiel naar de bibliotheek kunt. Dus dat lezen zat wel goed.‘

Je vertelde al over je inspanningen voor het beeldbellen. Waar ben je nog meer mee bezig?
‘De financiële situatie van Senia is zorgelijk nu er veel minder lees- en luisterwijzers worden verkocht. Onze communicatiemedewerkster, Nienke Timmers, die onlangs vertrok, kan niet vervangen worden en per 1 maart moeten we een medewerkster van kantoor ontslaan. Volgend jaar zijn we failliet als het zo doorgaat. We hopen  natuurlijk dat we in het najaar weer veel nieuwe groepen kunnen oprichten, maar we overwegen ook om een crowdfundings-actie te starten.
Ik probeer me in te zetten voor het behoud van de vrijwilligers, door veel informatie te delen. Gelukkig zijn er veel ambassadeurs bij gekomen, vooral door de inspanningen van Marijke Slager. Er staan er nu dertig mensen in de startblokken om, zodra het weer kan, oprichtingsbijeenkomsten te houden.
Ik denk mee over de presentatie van de boekenlijsten en de muzieklijst, nu we dit niet via voorjaarsbijeenkomsten kunnen doen.
De nieuwsbrief kost veel tijd. Ik vind het belangrijk daar ook wat vrolijkheid in te brengen en linkjes naar mooie kunstprojecten en muziek.
Ik ben bezig met het bedenken en uitwerken van online boekbesprekingen. Via de website kunnen mensen zich daar dan voor aanmelden.
Verder zoek ik naar mensen die willen deelnemen aan een werkgroep poëzie. Dan kunnen er leesgroepen poëzie komen. En hoe leuk zou het zijn om leesgroepen natuur te hebben en die te combineren met natuurwandelingen?’

Ideeën en activiteiten genoeg. Hoe zie jij de toekomst van Senia, als we ervan uitgaan dat Senia financieel gezond blijft?
‘Ik denk dat de organisatie flink gaat groeien, door nog meer verscheidenheid in leesgroepen en nog meer leden. Ik denk ook dat leesgroepen van buiten zich bij Senia gaan aansluiten, omdat ze zo prettig kunnen werken met de leeswijzers. Dat gebeurt nu ook al. Het belangrijkste is natuurlijk dat de lees- en luistergroepen weer lijfelijk bij elkaar kunnen zijn. Want dat is toch het sterke punt van Senia. Mensen met dezelfde interesse, die elkaar niet kennen, in kleine groepen samenbrengen. Dan kunnen nieuwe vriendschappen ontstaan.’
De verwachting is dat Ineke in september het stokje overdraagt. Dan kan ze, op haar manier, weer langzamer gaan leven.

Ria Hullegie