Nieuwe directeur Sanne Grijsen

Per 1 mei heeft Senia een nieuwe directeur, namelijk Sanne Grijsen. Om haar alvast wat te leren kennen legden we haar enkele vragen voor. Sanne blijkt een enthousiaste veertiger te zijn met altijd honderdduizend ideeën. ‘Ik hou van kansen en ik ben niet bang om dingen aan te pakken’, vertelt ze over zichzelf. 

Wat wil je ter kennismaking over jezelf vertellen?

Sanne Grijsen: ‘Toen ik de vacature voor een nieuwe directeur van Senia zag, dacht ik: dat is echt iets voor mij. Ik heb een grote liefde voor boeken en voor taal. Ik schrijf veel voor mijn plezier en ben nu bezig met het opschrijven van iemands levensverhaal. Al heel jong wist ik dat ik later journalist wilde worden en op mijn zeventiende ben ik naar de School voor Journalistiek gegaan. Na mijn afstuderen ben ik gaan schrijven voor vakbladen en werkte ik op het gebied van marketing en communicatie in de commerciële wereld. Het ging dan om grote campagnes voor bijvoorbeeld verzekeraars. Tien jaar geleden heb ik de overstap gemaakt naar de culturele sector, omdat ik me wilde inzetten voor dingen die van betekenis zijn. Ik had van huis uit veel met klassieke muziek en ging aan de slag als strategisch adviseur voor Het Gelders Orkest. Vijf jaar later werd ik directeur van het Music Meeting Festival voor jazz en wereldmuziek. Ik adviseer momenteel verschillende culturele organisaties op het gebied van strategische keuzes’

Wat maakt het voor jou aantrekkelijk om directeur van Senia te zijn?

‘Ik vind het leuk om dingen groter te maken, dat wil zeggen iets wat ik belangrijk vind bekend te maken aan een grotere groep. Als ik ergens iets mee heb dan wil ik het verhaal daarover vertellen: wat is het precies en waarom zou je je daarbij willen aansluiten. Dat is de rode draad in mijn carrière: dingen die wat moeilijker te verkopen zijn meer aandacht geven, omdat het zonde is als die aandacht er niet is. Dat geldt voor klassieke muziek, maar ook voor leesclubs. Er is zoveel moois in het samen lezen, luisteren of beleven.’

Wat voor indruk heb je inmiddels van Senia gekregen? 

De mensen die ik tot nu toe heb ontmoet zijn volgens mij fijne mensen die hart voor de zaak hebben en de lat voor zichzelf hoog leggen. Wat me opvalt is de zorgvuldigheid waarmee zij hun werk doen. Ik heb een paar leeswijzers bekeken en gezien dat die van goede kwaliteit zijn. Ik ken veel mensen die in een leesclub zitten, maar ik heb zelf nooit in een leesclub gezeten. Wel heb ik vaak beroepsmatig met anderen vakliteratuur gelezen, dus ik weet hoe anders je tegen dingen aan kunt kijken als je die deelt en wat het je brengt. Mijn moeder zit in een Senia-leesclub; via haar had ik al over Senia gehoord.’ 

Wat kunnen de Senia-leden van jou verwachten? 

‘Het is natuurlijk gevaarlijk om hier iets over te zeggen, want ik weet nog maar weinig. Ik hoop dat we over een paar jaar niet meer hoeven uit te leggen wat Senia is en doet. Ik wil erop inzetten dat we fors gaan uitbreiden; 15.000 leden moet haalbaar zijn, lijkt me. Overal liggen kansen en daar hou ik van. Er is immers nog veel meer mogelijk, bijvoorbeeld clubs rond film of theater. Ik heb zelf twee kinderen op de middelbare school. Het lezen wordt daar niet echt gepromoot. Ook voor jongeren is hier veel te halen en ik zou graag het oprichten van leesclubs voor deze doelgroep willen oppakken. Maar Ik moet niet in de valkuil trappen om meteen te veel tegelijk voor elkaar te willen krijgen. Dat ben ik me wel bewust. Ik heb me voorgenomen om eerst de tijd te nemen om de organisatie te leren kennen en dan een meerjarenplan op te stellen.’

Wat lees je zelf graag?

‘Als ik heel moe ben, blader ik wel eens in kookboeken. Verder lees ik graag poëzie en romans, vooral historische romans. Van een boek als Vaslav van Arthur Japin krijg je meteen iets mee van de tijd waarin het speelt. Als ik zo’n boek uit heb, denk ik: ik heb niet alleen iets voor mijn ontspanning gedaan, maar ik heb er ook nog iets van opgestoken. Soms herlees ik een klassieker, zoals onlangs De avonden van Van ’t Reve. Momenteel lees ik Aleksandra van Lisa Weeda. Ik ben dol op lezen en mijn huis ligt vol met stapels boeken.’

Wil de Graaf