Candide of het optimisme

Voltaire's _Candide of het optimisme_, geschreven in 1759, dus vóór de Franse Revolutie, is een klassieker vanwege de universele thema’s die worden aangeroerd. Dit satirische verhaal neemt de lezer mee op een wereldreis vol wrede avonturen, waarin de naïeve Candide voortdurend geconfronteerd wordt met de onrechtvaardigheid van de wereld. Ondanks alle ellende die hij meemaakt, houdt zijn optimistische mentor, Pangloss, vol dat wij leven in 'de beste van alle mogelijke werelden'. Door alles wat Candide op zijn reis meemaakt ervaart de lezer de absurditeit van deze stelling. Want Candide moet het heerlijke kasteel, waar hij zorgeloos opgroeide, verlaten en hij komt terecht in oorlogsgebieden, op slavenplantages en zelfs een paradijs waar hij uiteindelijk ook niet gelukkig is. Onderweg ontmoet hij kleurrijke personages en wordt hij vaak geholpen door een vriend. Maar _Candide of het optimisme_ is ook een verhaal vol humor en ironie. De absurde situaties en de naïviteit van Candide zorgen voor komische momenten. Onder die humor schuilt een diepe menselijke tragiek. Tenslotte is dit boek nog steeds relevant vanwege de thema’s, zoals de zin of zinloosheid van oorlog, de wenselijkheid van (on-)gelijkheid tussen mensen, religieus fanatisme en de zoektocht naar geluk. Uiteindelijk ontwikkelt Candide een eigen alternatieve kijk op de wereld en neemt hij afscheid van de optimistische levensfilosofie. Candide of het optimisme is een boek dat uitdaagt om na te denken over de zin van het leven. Het boek nodigt uit tot discussie over de vraag of er wel zoiets bestaat als een 'beste van alle mogelijke werelden'.