De instructies

Mol komt na jaren zijn jeugdvriendin Nora tegen. Die blijkt nu stevig te zijn geradicaliseerd als strijder voor dierenrechten. Net als vroeger sleept Nora hem moeiteloos mee in wat ze ook onderneemt. Ook in de activistische waanzin van haar huidige leven. Tegen de tijd dat Mol aan bezinnen toe is, ligt hij in een sloot langs het grootste slachthuis van het land dat hij zojuist met Nora en haar handlangers in brand heeft gestoken. Het tot bezinning komen lijkt goed te gaan, tot blijkt dat Nora ook daarin de richting bepaalt. Van haar moet hij instructies schrijven over hoe een slachthuis in brand te steken en welke fouten je moet vermijden. Onder protest doet hij dat. De eerste zin al wekt je nieuwsgierigheid naar de rest van het boek: “Het was oud en nieuw, een uur na middernacht, toen ik, een volwassen vent met een vaste baan en in bezit van een verklaring van goed gedrag, gekleed in een zelfgemaakt varkenspak aan de rand van een industriegebied in een sloot viel”. De roman is een pleidooi tegen de bio-industrie, de gruwelen daarvan worden niet uit de weg gegaan, toch is het boek op een bepaalde manier lichtvoetig en humoristisch en knap opgebouwd.