De steden de mensen
Auke van der Woud
De tweede helft van de negentiende eeuw was een tijd waarin alles ‘op bijna verbijsterende wijze’ veranderde. De auteur laat ons zien dat deze veranderingen niet goed denkbaar waren geweest zonder de nieuwe bestuurscultuur die in 1848 en de jaren daarna vorm kreeg. Deze maakte de gegoede burgerij zelf verantwoordelijk voor de ontwikkeling van het land. Dit in scherpe tegenstelling tot het patriarchale beleid van koning Willem I die zelf wel bepaalde wat goed was voor zijn volk. Van der Woud gaat uitvoerig in op het belang van de rechtstaat en op de veranderende rol van de overheid en bespreekt vernieuwingen op allerlei gebied, zoals infrastructuur, schoon drinkwater en energietransitie. Die vernieuwingen gingen niet zomaar vanzelf. Door regelmatig te citeren uit het werk van ‘koplopers’ en reacties daarop neemt Van der Woud ons mee naar de debatten die destijds gevoerd werden en laat hij zien hoe met vallen en opstaan uiteindelijk ook resultaten werden geboekt. Het laat maar weer eens zien hoeveel er in de praktijk bij zo’n moderniseringsproces komt kijken. En daarmee is dit boek ook leerzaam voor onze eigen tijd.
