De vegetariër

_De Vegetariër_ is een wonderlijk boek, schurend en tegelijkertijd diep tragisch en ontroerend. De jonge Yeong-hye en haar man lijken gewone, doorsnee mensen. Hij werkt op kantoor, zij is de plichtsgetrouwe echtgenote. Hun acceptabele, maar saaie huwelijk, raakt verstoord als Yeong-hye, die aan afschuwelijke nachtmerries lijdt, van de ene op de andere dag stopt met het eten van vlees. 'In de vijf jaar dat we waren getrouwd, was dit de eerste keer dat ik naar mijn werk moest zonder dat ze me mijn spullen aanreikte en me uitgeleide deed'. Zo begint al op pagina 16 de invloed van Yeong-hye's dromen gestalte te krijgen... Het weigeren van het eten van vlees is in Zuid-Korea, waar vegetarisme bijna niet voorkomt en sociale codes streng worden nageleefd, een schokkende daad van rebellie. Yeong-hye's passieve verzet zet haar echtgenoot, later ook haar vader, ertoe aan haar steeds ruiger te behandelen. In haar pogingen te ontsnappen aan de wreedheid van de wereld om haar heen raakt ze steeds meer verstrikt in de onmogelijke, maar extatische hoop de gevangenis van haar vleselijke lichaam te verlaten en een boom te worden: de puurste vorm van leven op de planeet. _De Vegetariër_ is een beladen en verontrustend mooie roman over het moderne Zuid-Korea, maar ook over schaamte, geweld, verlangen en onze wanhopige pogingen elkaar te begrijpen. De bijna perverse verleiding van dit boek zit 'm onder andere in de poëzie van de beelden, ze zijn heftig erotisch en beklemmend: “...getroffen door het beeld van een blauwe bloem op vrouwenbillen, met blaadjes die zich openvouwden......in zijn gedachten werd het feit, dat zijn schoonzus nog een mongolenvlek op haar billen had, op onverklaarbare wijze gekoppeld aan het beeld van mannen en vrouwen die seks hadden, hun naakten lichamen volledig beschilderd met bloemen...”.