Eva

Carry van Bruggen (1881-1932) beschrijft in het boek Eva de groei van een jong Joods meisje tot een, wat zij zelf noemt, vrouw van middelbare leeftijd. Het boek is grotendeels autobiografisch. In een aantal hoofdstukken, die ieder gaan over een bijzondere tijd in het leven van Eva, zijn de gevoelens en gedachten in een zogenoemde stream of consciousness - bewustzijnsstroom- op zeer persoonlijke wijze beschreven. Op psychologische en filosofische wijze benadert de gevoelige Eva de relatie met haar broer en ouders, met collega’s en vrienden, en denkt zij over ervaringen met liefde en lijfelijkheid, schaamte, geluk, huwelijk en moederschap. Het gaat daarbij vooral om het innerlijk leven van de hoofdpersoon, om haar bewustwording. Daardoor heeft het boek het karakter van een zelfanalyse. Met de beschrijving van Eva met al haar twijfels en haar individualisme kan het boek gerekend worden tot het begin van het modernisme in de literatuur.