Japanse Filosofie

In _Japanse filosofie_ bespreekt Michel Dijkstra de bronnen en ontwikkelingsgeschiedenis van drie Japanse denktradities: shinto, boeddhisme en confucianisme. Deze drie stromingen vormen in hun onderlinge wisselwerking een denkweg van verfijning en verbinding. Dit komt ook tot uitdrukking in de inhoud en stijl van het boek. Op literair en intellectueel verfijnde wijze brengt Dijkstra de verschillen en dynamiek tussen de drie stromingen in beeld, maar ook de overeenkomsten en kernpunten, zoals: ‘de mens is geen op zichzelf staande persoon, maar een knooppunt in een web van relaties’. De lezer kan de denkweg zelf bewandelen aan de hand van vele bronteksten, schema’s, beelden en verhalen van en over (vrouwelijke en mannelijke) meesters, denkers en dichters. Dijkstra maakt ook samenhang met politiek-bestuurlijke en sociaal-culturele ontwikkelingen duidelijk. Het oosterse denken is niet zomaar een-op-een in westerse termen en denkkaders om te zetten. Daartoe biedt Dijkstra regelmatig omschrijvingen van oosterse begrippen in westerse termen. Niet om de lezer gerust te stellen dat de westerse filosofie het universele ijkpunt is, maar om het de lezer gemakkelijker te maken zelf een paar stappen te zetten op de Japanse denkwegen van verfijning en verbinding.