Links is niet woke

In _Links is niet woke_ betoogt Amerikaans filosofe Susan Neiman dat mensen met progressieve idealen zich weer moeten verenigen. Ze argumenteert dat de woke-beweging, die ze onderscheidt van de rest van de linkse gemeenschap, drie belangrijke linkse idealen heeft laten varen: universalisme, rechtvaardigheid en vooruitgang. Doordat woke deze progressieve idealen waar links sinds de Verlichting voor staat uit het oog is verloren, is links niet alleen opgesplitst, ze zal uiteindelijk onbedoeld compleet naar rechts afglijden. In plaats van zich op te splitsen, zou links dus weer moeten samenwerken. Het boek is dus vooral een algemeen pleidooi voor geloof in de waarden van de Verlichting en de morele verplichting in vooruitgang en universalisme. _Links is niet woke_ onderzoekt hoe het komt dat links de afgelopen jaren haar saamhorigheid en overtuigingskracht is verloren. We moeten volgens Neiman blijven vasthouden aan de centrale idealen die links altijd als drijfveer heeft gebruikt om vooruitgang te boeken. Want alleen dan maakt zij kans tegenover rechts. Neiman analyseert voornamelijk filosofische ideeën, in plaats van zich te focussen op de huidige stand van de wereld in termen van economische ongelijkheid of geopolitiek. Daarbij maakt Neiman onder andere gebruik van de ideeën van Michel Foucault en Carl Schmitt. Ook Hannah Arendt en Adorno en Horkheimer spelen een rol in haar filosofische analyse.