Maak de wereld beter

Robert Vuijsje heeft eerder het boek geschreven _Alleen maar nette mensen_. In dit nieuwe boek over zijn moeder keert het thema terug over hoe verschillend in het multiculturele Nederland wordt omgegaan met identiteit. Hij gebruikt persoonlijke ervaringen om hier een nieuwe dimensie aan te geven. De aanleiding voor het boek is de vraag van zijn ongeneeslijk zieke moeder, wat hij zou gaan zeggen op haar begrafenis. Dit aandoenlijke en liefdevolle boek is het resultaat. Het zijn persoonlijke herinneringen aan een Amerikaans-Joodse vrouw. Een hippie die uit de kibboets vertrok om door de liefde in Nederland terecht te komen. Ze is Nederlandse films van Engelse ondertitelingen gaan voorzien en werd een bekende verschijning in de culturele wereld. Haar zoon voelde zich Amerikaan. Met zijn Nederlandse naam en zijn witte uiterlijk werd hij evenwel nooit aangesproken met de vraag waar hij vandaan kwam. Zijn moeder verstond de kunst altijd de talenten van de ander te zien. Zij kon vol verwondering luisteren naar de meeslepende verhalen van een autistische kleinzoon. Zijn moeder was een allochtoon in Nederland die op haar eigen manier de wereld beter maakte. Ruimhartig en bevlogen. Het boek is een monument voor een karaktervolle vrouw, waar je niet gauw over uitgesproken raakt.