Marinetti en het futurisme

Met zijn futuristisch manifest in de Franse krant Le Figaro op 20 februari 1909 luidde de Italiaanse dichter Filippo Tommasso Marinetti een nieuw artistiek tijdperk in. Het manifest toonde een radicaal andere toekomst vol snelheid, beweging, agressiviteit en activisme. Het verleden werd resoluut afgewezen. Zijn uitgangspunten spraken veel jonge kunstenaars aan, vooral in Italië, waardoor Marinetti al snel een groep jonge futuristen om zich heen verzamelde. Aanvankelijk zochten deze kunstenaars hun inspiratie in het divisionisme en het kubisme, maar al snel ontwikkelden ze een heel eigen stijl. Het boek laat zien dat de gedroomde nieuwe wereld complexer bleek dan gedacht. Marinetti moest schipperen tussen zijn idealen en de werkelijkheid van het fascisme, waarmee hij zich al vroeg intensief had verbonden. In een aantal essays wordt een levendig beeld geschetst van deze periode in de eerste helft van de twintigste eeuw. Verschillende generaties futuristen komen daarbij aan bod. Hun kunstuitingen zijn veelal kleurig en vol beweging. Dat is te zien op de vele afbeeldingen in deze catalogus, die behoort bij de tentoonstelling over Marinetti en het futurisme in het Rijksmuseum Twenthe in Enschede (2022-2023).