Al onze gisterens

Door de ogen van hoofdpersoon Anna maken we kennis met twee bevriende families in een Italiaanse provinciestad ten tijde van het fascisme, vlak voor en na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Voor Anna, een tiener nog, zijn de kleine gebeurtenissen en alledaagse emoties die worden beschreven vanzelfsprekend, ze weet niet beter. Maar voor de lezer rijst een schrijnend beeld op van de toestand waarin de families zich bevinden. Alle personages zwijgen omdat ze zichzelf niet bloot kunnen of durven te geven. Steeds groter worden de eenzaamheid en het isolement die daarvan het gevolg zijn. Als terloops wordt een beeld van het Italië uit die tijd geschetst: de groeiende intolerantie van het fascisme, het toenemende cynisme van de mensen, het antifascisme dat zich organiseert tot een gewapende verzetsbeweging.

Ginzburg schrijft in een sobere stijl – er staat geen woord teveel op of op de verkeerde plaats – en met een ongelooflijk gevoel voor nuances. ‘Een even warmbloedige als aangrijpende familieroman’ (Arjan Peters).