De tienduizend dingen

Mevrouw Felicia van Kleyntjes woont in een vervallen specerijentuin op een eiland in de Molukken (voormalig Nederlands-Indië), eerste decennia twintigste eeuw. Er is sprake van een overweldigende natuur, met prachtige baaien. Zij leeft eerst als kind bij haar grootmoeder, een wereld vol bijzondere mensen, gebeurtenissen en geheimen. Later reist zij naar Europa, en komt na jaren weer terug met haar zoontje. Haar zoon sterft als officier een gewelddadige dood tijdens een expeditie. Er zijn op het eiland meer verhalen bekend over mensen met een gewelddadig levenseinde. Verschillen in leven en zienswijzen van mensen uit oost en west worden daarbij beschreven. Aan het eind van het boek kijkt mevrouw van Kleyntjes – bij het herdenken van haar zoon – terug op alle doden, haar leven en herinneringen. De onderlinge samenhang van alles wordt haar dan duidelijk. Zo komt zij tot aanvaarding en kan zij proberen verder te leven. Dit boek heeft door de taoïstische thematiek een bijzondere gelaagdheid, hetgeen een extra dimensie bij de bespreking kan zijn.