Bezonken rood

Bezonken rood begint met het bericht dat de moeder van de ik-figuur is overleden. Het contact met haar is al jaren verstoord. In de dagen tussen overlijden en crematie staat de hoofdpersoon uitvoerig stil bij hun vroegere ervaringen in het jappenkamp Tjideng waar hij met zijn moeder, grootmoeder en zusje was geïnterneerd. De vernederingen van zijn moeder waar hij als klein jongetje getuige van was hebben zijn verhouding tot haar aangrijpend beïnvloed. Zijn grote liefde voor zijn moeder is hierdoor veranderd in een even grote haat, die zich soms lijkt uit te breiden tot alle moeders, alle vrouwen. Sterker nog ... tot zelfhaat, levenshaat.