Lichtjaren

Ergens in de jaren vijftig. Een oud Victoriaans huis aan de Hudson. Manhattan is vlakbij. De ramen van het huis zijn verlicht. Wie er van buitenaf naar kijkt, krijgt een beeld van warmte, intimiteit en geluk. En zo is het ook: een man, Viri, komt thuis van zijn werk. Zijn kinderen en de hond begroeten hem, zijn vrouw Nedra staat te koken voor de vrienden die worden verwacht, een fles wijn wordt vast opengetrokken. Maar wie goed kijkt, ziet dat het huis oud is, een beetje verwaarloosd. De verf is hier en daar dof geworden, de grindpaden vervagen. De rivier stroomt altijd verder en ook het leven staat niet stil. Er knagen, haast onbewust, vragen bij Nedra, bij Viri. Is dit het geluk? Verwacht je meer van het leven? Van jezelf? Van de ander? Sluipenderwijs erodeert het huwelijk. Er worden keuzes gemaakt, veranderingen in gang gezet, terwijl het leven onverbiddelijk voorbijglijdt.