De wereld als verschijning

De fenomenologie is een van de belangrijkste filosofische stromingen van de twintigste eeuw. Ze ontstond na de Eerste Wereldoorlog in Duitsland als reactie enerzijds op de dominantie van het natuurwetenschappelijk denken en anderzijds op het afbrokkelend geloof in het verlichtingsoptimisme. Fenomenologie is de leer van de fenomenen: alles wat ik ervaar is voor mij een fenomeen. Fenomenologen bestuderen het menselijk bestaan vanuit de wereld zoals die direct aan ons verschijnt. De rijkdom van de ervaren wereld moet uit de vergetelheid worden gehaald, we moeten we wereld her-betoveren. Universitair docent Corijn van Mazijk heeft een heldere inleiding in de fenomenologie geschreven. Hij beschrijft het leven en denken van Edmund Husserl grondlegger van de fenomenologie en zijn belangrijkste opvolgers: Martin Heidegger, Jean Paul Sartre en Maurice Merleau Ponty. Hij plaatst de ontwikkeling van hun denken in een historisch perspectief en beschrijft het traject dat het fenomenologisch denken in de twintigste eeuw van Husserl via Levinas naar Sartre en Merleau-Ponty heeft afgelegd.