Het wendbare verleden. Nietzsche in postmoderne tijden

Vooral in populistische kringen wordt hunkerend verwezen naar tijden waarin alles zo goed was. Hierbij wordt echter niet verwezen naar een feitelijk historisch, maar naar een 'utopisch' verleden. Een utopisch beeld van het verleden, met weglating of manipulatie van onwelgevallige feiten. Op die manier wordt het verleden maakbaar en wendbaar. Is het wendbaar gemaakte verleden een vluchtweg uit een wereld die te open en te onzeker is geworden? Het heden stemt immers somber en de toekomst is duister. Tegenwoordig domineert een ondergangsstemming, met de blik gericht op het verleden. Het wendbare verleden analyseert deze manier van denken, waarbij diep wordt ingegaan op de filosofie van Nietzsche. Het lukt de auteur om met Nietzsche populistische risico's op een begrijpelijke wijze te doorgronden en interactie tussen mensen, moraal, macht, instituties en verhalen bloot te leggen.