Jubileum voor
leesclub Samaya
‘Wij lezen boeken met ons hart. Alles wat we bespreken blijft onder ons. Dit maakt ons een heel hechte groep.' Carine, Paula, Antoinette, Marilies, Hans, Celise, Joke en Geertje vormen al tien jaar leesclub Samaya. Hoe zijn ze begonnen? En wat bindt hen al die jaren? Senia sprak met ‘voorzitter’ Carine. 
Een informatiebijeenkomst van Senia in Bibliotheek IJsselstein bracht hen samen. Carine ging er heen met een vriendin. ‘We hadden gedacht de enige te zijn, maar er bleken meer belangstellenden te zijn gekomen. We werden verdeeld in drie groepen van zeven mensen. Hoewel ik willekeurig in een groepje werd geplaatst, was het precies het groepje waar ik graag bij wilde. Het voelde intuïtief gelijk goed.’
Ze bleken allen geïnteresseerd te zijn in literatuur. Op hun eerste boekenlijst stonden onder andere ‘Publiek geheim’ (Bernlef) en ‘Vrijheid’ (Franzen). De naam Samaya bracht Carine in. Op een reis bezocht zij een klooster met die naam. ‘Het woord Samaya komt uit het Sanskriet en betekent ongeveer zoveel als: ‘plek van ont-moeting’. Ontmoeten, niet moeten, in relatie met al het zichtbare en onzichtbare om je heen. Daarmee creëer je een omgeving van verbinding, om geïnspireerd te zijn.’
De naam bleek heel toepasselijk voor de leesclub. ‘Wij lezen boeken met ons hart. Schrijfstijl en techniek is voor ons minder belangrijk. Waar gaat een boek over? Wat doet het met je gevoelens? Daar gaat het ons om. Een boek is een vertrekpunt om een open en eerlijk gesprek te hebben met elkaar. Over vriendschap, familiebanden, cultuurverschillen en andere levensthema’s. Onlangs bespraken we ‘Hotel Europa’. Een heel literair boek, klopt technisch, mooi taalgebruik. Het maakt je bewust van de situatie in de wereld. Maar je voelt er niet echt iets van jezelf in.’
Op de vraag welk boek de leesclub het meest is bijgebleven antwoordt Carine ‘Absoluut ‘De stad der blinden’ van Jose Saramago. In een stad wordt iemand blind. Dit blijkt besmettelijk te zijn en al snel ziet een groot gedeelte van de bevolking niets meer. Alle slachtoffers worden in een ziekenhuis geïsoleerd. Binnen korte tijd spelen zich daar verschrikkelijke taferelen af, die de vraag naar goed en kwaad haast ondraaglijk actueel maken. We hebben het al in 2016 gelezen, maar het boek wordt nog regelmatig genoemd. Het boek staat niet meer op Senia’s boekenlijst, maar is absoluut nog een aanrader.
Leesclubs gezocht! We zouden graag meer leesclubs interviewen. Net gestart of al jaren samen… alle clubs zijn welkom. Mail naar nieuwsbrief@senia.nl.
